सरकारले अनिवार्य गरिदिने हो भने सबैले बीमा गर्छन्

सगरमाथा इन्स्योरेन्सका सीईओ चङ्की क्षेत्रीको अन्तर्वार्ता

Advertisement

तपाईंले बीमासम्बन्धी धेरै अन्तर्राष्ट्रिय सेमिनारमा भाग लिँदै आउनुभएको छ, नेपालको बीमा क्षेत्र अन्य देशको तुलनामा कस्तो छ ?

अन्य देशहरूमा लघु बीमा धेरै चलनचल्तीमा छ  । केही समयअघि मात्र भारतमा माइक्रो इन्स्योरेन्स र गभरमेन्ट सोसल सेक्युरिटीसम्बन्धी कार्यक्रम आयोजना भएको थियो । सार्कका अधिकांश देशहरू सहभागी थिए । त्यसमा नेपालको तर्फबाट मैले केही कुरा राखेँ । उनीहरूले नेपालको बीमासम्बन्धी कतिपय कुराहरू धेरै राम्रो मानेर प्रशंसा पनि गरे । लघु बीमाको लागि गाउँ–गाउँ कसरी पुग्ने ? हाम्रो बजेटमा पनि व्यवसायको दश प्रतिशत गर्नुपर्छ भन्ने छ । हाम्रो देशको भौगोलिक बनावटको कारणले दूरदराजमा बीमा पुग्न सकेको छैन । त्यस कारण बीमा समितिको स्वीकृतिमा जनरल इन्स्योरेन्स कम्पनी भनेर हामी सबै मिलेर एउटा पुल गठन गरेका छौँ  । त्यसको व्यवस्थापन नेपाल इन्स्योरेन्स एसोसिएसनले गरिरहेको छ । त्यसमा याक्ससिस टु फाइनान्स युएस कम्पनीले ग्रामीण क्षेत्रमा रहेको अफिसमा खर्च सहयोग गर्छ । जब हामी सबैको प्रेजेन्टेसन सकियो, त्यसपछि छलफलको दौरान उनीहरूले मलाई तिमीहरूले छोटो समयमा धेरै काम गरेका रहेछौ भने । लघु वित्त संस्थालाई दायरामा ल्याएर उनीहरूमार्फत् पोलिसी सेल गरिरहेका छौँ भन्ने कुरा राख्दा उनीहरूले त्यसलाई धेरै मन पराए ।

दूरदराज जानुपर्ने भएकाले बीमा समितिले दुई–तीनवटा जिल्लाहरू बाँढेको थियो । जान गाह्रो थियो, गोला प्रथाबाट बाँढेपछि जसरी पनि जानै पर्ने भयो । यसलाई पनि उनीहरूले नयाँ माने । अनुदानमा पनि सरकारले जुन पहल लिएको छ । पहिले २०१३ मा ५० प्रतिशत र २०१४ बाट अर्को वर्ष ७५ प्रतिशत प्रिमियममा अनुदान दिएको छ, त्यो पनि उनीहरूले मन पराए । बाहिर कतिपय देशमा अनुदान छैन । भारतमा केही क्लेम कम्पनीले तिर्नुपर्छ । केही गरी ठूलो क्षति भए सरकारले नै प्रान्तअनुसार गर्ने रहेछ । उनीहरूकोमा प्रान्तअनुसार फरक–फरक रणनीति रहेछ । वेदर इन्डेक्स जुन हामीले मुस्ताङमा मात्र गरेका छौँ, इन्डियामा सबै टेक्नोलोजी राम्रो छ । हाम्रोमा वेदर इन्डेक्सका लागि त्यो खालको पूर्वाधार छैन । तैपनि स्याउ खेती गरेको कुरा त्यहाँ राख्दा तिमीहरू तीव्र गतिमा रहेछौ भने उनीहरूले ।

Advertisement

नेपालमा अनिवार्य भनेर गरेको कुरालाई हाम्रो देशमा किन लागू भएन । त्यो गरेको भए हाम्रो पनि स्थानीय बजार राम्रो हुन्थ्यो भन्नेखालको कुरा त्यहाँका विद्यार्थीहरूले समेत राखे । हाम्रो कन्सेप्ट उनीहरूलाई पनि मन पर्यो ।

नेपालमा अनिवार्य भनेर गरेको कुरालाई हाम्रो देशमा किन लागू भएन । त्यो गरेको भए हाम्रो पनि स्थानीय बजार राम्रो हुन्थ्यो भन्नेखालको कुरा त्यहाँका विद्यार्थीहरूले समेत राखे । हाम्रो कन्सेप्ट उनीहरूलाई पनि मन पर्यो । सामाजिक सुरक्षाको विषय सुरुवाती चरणमा छ । रोजगारीका लागि विदेश जानेहरूलाई बाँडिएको पोलिसीको उनीहरूले प्रशंसा गरे । कतिपय कुराहरूमा अरू देशभन्दा हामी अगाडि छौँ ।

नेपालमा बीमा भनेको जोखिम व्यवस्थापनको एउटा उपकरण हो भन्ने कुरा बुझाउन किन सकिएन ?

यसमा जनचेतनाको कमी भएको छ । अर्को, बुझाउन नसकेको पनि हो । मानिसको दिमागमा गाँस, बास र कपास पुगिसकेपछि मात्र सुरक्षाको कुरा आउँछ भन्ने कुरा सेट भएको छ । तर अब हामीले जसको जति सम्पत्ति छ, त्यसको सुरक्षा हुनुपर्छ भन्ने सोचको विकास गरिदिनुपर्छ । बीमा नगरे त्यसका असरहरू के–के हुन सक्छन्, समाजमा त्यसले कस्तोखालको भूमिका निर्वाह गरेको हुन्छ, त्यो बुझाउनुपर्छ । जस्तै– कुनै एउटा ट्याक्सी ड्राइभर छ, उसले ट्याक्सी चलाउँछ । दुर्घटना कसैले चाहेर हुने, नचाहेर नहुने होइन, त्यो अनिश्चित हुन्छ । त्यस दुर्घटनामा उसको मृत्यु भयो । ऊ त रहेन तर उसका श्रीमती र बालबच्चा होलान् । कम्तीमा पनि बीमा छ भने त्यो परिवारको स्वास्थ्य र शिक्षाको लागि केही सहयोग हुन्छ । इन्स्योरेन्सबाट आएको पैसाले केही सीप सिकेर वा व्यवसाय गरेर उसको परिवार आत्मनिर्भर हुन सक्छ । मानौँ, भुइँचालो आयो, घर लोन लिएर बनाएको थियो, भत्क्यो, अब लोन तिर्ने कि अर्को घर बनाउने ? इन्स्योरेन्स भयो भने त त्यो कुरालाई रिभाइभ गर्न मिल्यो । यी कुराहरू हामी व्यापारको दौरान गर्छौं तर राज्यमा पनि यसको दायित्व हुन्छ । नेपाल भूकम्पीय जोखिम भएको क्षेत्र हो । सरकारले एकखालको कानुन बनाइदिएर अनिवार्य गरिदिने हो भने सबैले बीमा गर्छन् । माघ १ गतेदेखि लागू भएको एकीकृत सम्पत्ति बीमा अहिले चार हजारमा आउँछ । एक वर्षमा चार हजार ठूलो रकम पनि होइन । अर्को, देशमा फेरि कुनै भवितव्य आइहाले सरकारले राहत वितरण गरिरहनु पनि पर्दैन । बीमाले नै त्यो जोखिम वहन गरिदिन्छ । गोरखा भूकम्पमा हामी बीमा कम्पनीहरूले तेह्र–चौध अर्ब पैसा तिरिसक्यौँ । त्यो अवधिमा भत्केका संरचनाहरूको पुनर्निर्माण गर्दै छौं ।

माघ १ गतेदेखि लागू भएको एकीकृत सम्पत्ति बीमा अहिले चार हजारमा आउँछ । एक वर्षमा चार हजार ठूलो रकम पनि होइन । अर्को, देशमा फेरि कुनै भवितव्य आइहाले सरकारले राहत वितरण गरिरहनु पनि पर्दैन । बीमाले नै त्यो जोखिम वहन गरिदिन्छ ।

अहिले सरकारले ल्याएको सामाजिक सुरक्षा कार्यक्रम जसरी अनिवार्य गराएको छ, बीमालाई पनि त्यसै गरी लैजान सकिँदैन ?

सामाजिक सुरक्षा कार्यक्रम धेरै राम्रो छ । जुन किसिमका योजनाहरू आएका छन्, भविष्यका लागि त्यो राम्रो छ । त्यसले सरकारलाई आइरहेको भार पनि कम हुन्छ । यसमा हामी आफैँ योगदान दिन्छौं । बीमा पनि त्यसै गरी गर्यो भने सरकारलाई अहिले जसरी पेन्सनको भार भएको छैन, त्यही हिसाबले ठूलो क्षति हुँदा सरकारलाई भार आउँदैन । त्यो बीमाले वहन गर्छ । जुन कुरा हामीहरूले गोरखा भूकम्पको बेला प्रमाणित नै गरिसकेका छौँ । त्यो कुरा विदेशीहरूले समेत राम्रो तरिकाले गर्यौं भनेका छन् । त्यसमा नियामकीय निकायले पनि निकै राम्रो काम गर्यो । दैनिकजसो फलोअप गरिरह्यो । त्यसले गर्दा बीमाको विश्वसनीयता पहिले भन्दा बढेको छ ।

जागिरको लागि पनि पहिलो रोजाइ बैङ्क हुँदै आएको छ, बीमा पहिलो रोजाइ हुन किन नसकेको होला ?

यो विषय केही समयअघि भारतमा भएको एउटा सेमिनारमा पनि त्यहाँ सहभागी विद्यार्थीहरूले उठाएका थिए । बैङ्किङ, इन्स्योरेन्स पढेका विद्यार्थीलाई जागिरमा प्रवेश गर्दा केही राहत अथवा सहुलियत हुनुपर्छ भन्ने उनीहरूको कुरा थियो । त्यो नहुँदा विद्याथीहरू सामान्य विषयमा ग्राजुसएसन गर्ने अनि जागिरको लागि अप्लाई गर्ने गर्दछन् । यहाँ पनि त्यस्तै छ । त्यसैले इन्स्योरेन्स पढेको अथवा कुनै तालिम लिएकोलाई विशेष प्राथमिकतामा राख्नुपर्छ । अहिलेको बजारअनुसार सबैलाई टारगेट हुन्छ, त्यसैले नयाँलाई ल्याएर सिकाउनुभन्दा पुरानोलाई ल्याउन सकियो भने बिजनेस बढाउँछ भन्ने सोेचको विकास भएको छ । तर हामीले नयाँ फेसलाई पनि ल्याएर काम सिकाइरहेका छौँ । अहिले सबै इन्स्योरेन्सको शाखा सञ्जाल बढेको छ, केही प्वाइन्टहरूमा पुराना कर्मचारीको तानातान भए पनि । तर शाखाहरूमा पुरानोले मात्र पुग्दैन, सबैले नयाँलाई पनि लिएर काम सिकाइरहेका छन् । अहिले सबै कम्पनीले इनहाउस तालिम पनि दिइरहेका छन् । सबै कम्पनी मिलेर तालिम केन्द्र पनि खोलेका छौँ । यसले गर्दा विस्तारै बीमा क्षेत्रप्रति आकर्षण बढ्दैछ ।

अहिलेको बजारअनुसार सबैलाई टारगेट हुन्छ, त्यसैले नयाँलाई ल्याएर सिकाउनुभन्दा पुरानोलाई ल्याउन सकियो भने बिजनेस बढाउँछ भन्ने सोेचको विकास भएको छ ।

तपाईंको कम्पनीको पछिल्लो अवस्था कस्तो छ ?

दोस्रो त्रैमासको वित्तीय विवरणअनुसार हाम्रो २५ प्रतिशतको वृद्धि देखिएको छ । कम्पनीको स्टेटमेन्ट पनि राम्रो छ । सबै साइन पोजटिभ नै छन् । क्लेमको सेटलमेन्ट पनि धेरै राम्रो छ । हामीले बीमा गर्ने भनेको परेको बेला दिने हो । त्यो पार्टमा हामी धेरै सजग छौँ । आफ्ना ग्राहकहरूलाई छिटो सेवा प्रदान गर्न तत्पर पनि छौँ । त्यो हाम्रो व्यालेन्ससिटले इन्डिकेट गर्छ ।

बीमा गर्ने भनेको परेको बेला दिने हो । त्यो पार्टमा हामी धेरै सजग छौँ । आफ्ना ग्राहकहरूलाई छिटो सेवा प्रदान गर्न तत्पर पनि छौँ ।

कम्पनीका आगामी योजना के छन् ?

जनचेतना अभिवृद्धिका कामहरू कसरी गर्ने, शाखा सञ्जालको विस्तार कसरी गर्ने, छिटो–छरितो सेवा जनतालाई प्रदान कसरी गर्ने, बजारमा सबै परम्परागत प्रडक्टहरू छन् । केही नयाँ इनोभेटिभ प्रडक्टहरू जस्तो– क्यासलेस हेल्थ इन्स्योरेन्स, अन द स्पट निकाल्यौँ । क्यासलेस क्लेम सेटलमेन्टका कुराहरू पनि छ । अर्को, व्यालेन्स लोनको पोलिसी पनि हामी निकाल्दै छौँ ।
अहिले विश्वभर डिजिटलाइजेसन मार्केटिङकोे कुरा आइरहेको छ । प्रविधिमैत्री हुनका लागि पनि हामी त्यो खरिद गर्छौं । प्रविधिको कुरामा बैङ्किङ क्षेत्र अगाडि नै छ। तर बीमा कम्पनीहरूमा त्यसको अभाव छ । हामी त्यसमा पनि गृहकार्य गरिरहेका छौँ । 

सम्बन्धित सामाग्री

हुम्लामा बन्ने भयो ३३५ मेगावाट क्षमताको हुम्ला कर्णाली दोस्रो जलविद्युत् आयोजना

सिटिजन लाइफ इन्स्योरेन्सको आठौं वार्षिकोत्सव: सामाजिक उत्तरदायित्व र सांस्कृतिक एकताको उत्सव

सन नेपाल लाइफद्वारा नेपाली पुरुष क्रिकेट टिमका प्रत्येक सदस्यलाई ३० लाखको बीमा

सगरमाथा लुम्बिनी इन्स्योरेन्स दोस्रो एनपीएलमा सुदूरपश्चिम रोयल्सको आधिकारिक इन्स्योरेन्स पार्टनर

४९.१९ प्रतिशत जनसंख्यामा पुग्यो बीमाको पहुँच, दुई महिनामा ४४ अर्ब २८ करोडको व्यापार

कडा रोग लागेका बीमितका लागि पुनः ‘रिफर’ आवश्यक नपर्ने